Рыгор Барадулін

Рыгор Іванавіч Барадулін нарадзіўся 24 лютага 1935 года на хутары Верасоўка Вушацкага раёна Віцебскай вобласці. У 1954 г. скончыў Вушацкую сярэднюю школу, у 1959 г. філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Працаваў рэдактарам у розных пэрыядычных выданнях (сярод іх – газета "Советская Белоруссия", часопісы "Бярозка", "Полымя"), а таксама ў выдавецтвах "Беларусь" і "Мастацкая літаратура".

Навучаўся ва Ўшацкай сярэдняй школе (скончыў у 1954), затым на філялягічным факультэце БДУ у Менску (закончыў у 1959). Працаваў рэдактарам у розных пэрыядычных выданьнях (сярод іх - газэта «Советская Белоруссия», часопісы «Бярозка», «Полымя»), а таксама ў выдавецтвах «Беларусь» і «Мастацкая літаратура». Барадулін - дзейны сябра СБП ды Беларускага ПЭН-цэнтру (з 1990 да 1999 - ягоны прэзыдэнт), сябра Партыі БНФ. З 1995 да 1997 быў сябрам кіраўніцтва Беларускага Фонду Сораса.

Першыя вершы Рыгора Барадуліна з’явіліся ў друку ў 1953 г. (газета "Чырвоная змена"). Першы зборнік паэзіі – "Маладзік над стэпам" – выйшаў у 1959. Агулам плён працы паэта налічвае больш за 70 зборнікаў лірыкі, гумару, вершаў для дзяцей, перакладаў, кніг эсэ і ўспамінаў. Таксама пабачылі свет 23 зборнікі паэзіі перакладаў з іншых моваў. Сярод іх творы Адама Міцкевіча, Караля Вайтылу, Пушкіна, Байрана, Брэхта, Гарсія Лоркі, Яна Райніса, Шагала, Вазнясенскага, Драча, Паўлычкі. Вершы самога Рыгора Барадуліна перакладаліся на дзесяткі моваў свету.

"Паэзія Барадуліна – чыстай красы Боская паэзія беларусаў, крыніца нацыянальнага натхнення, складнік яе спрадвечнага духоўнага набытку. Тое асабліва адчувальна, калі апынуцца ў растанні з ею..." – пісаў Васіль Быкаў, з якім вельмі блізка сябраваў Барадулін. Блізкае сяброўства звязвала Барадуліна і з Уладзімірам Караткевічам. У прадстаўленым відэа Барадулін узгадвае не толькі Караткевіча, Броўку, але і распавядае пра класікаў Янку Купалу і Адама Міцкевіча. З вуснаў народнага паэта Беларусі гучаць і яго вершы.

Аўтар дзесяткаў паэтычных і літаратурна-крытычных кніг, сярод якіх зборнікі паэзіі "Маладзік над стэпам", "Неруш", "Вечалле", "Амплітуда смеласці", "Самота паломніцтва", "Евангелле ад мамы". У 2000 годзе выдаў зборнік вершаў "Лісты ў Хельсінкі" з малюнкамі Васіля Быкава, а ў 2003 годзе выйшаў сумесны з Васілём Быкавым зборнік "Калі рукаюцца душы". У 2005 годзе ў серыі "Бібліятэка Свабоды. ХХІ стагоддзе" пабачыў свет збор показак, эпіграмаў і эсэ "Дуліна ад Барадуліна".

Рыгор Барадулін - апошні беларус, якому надалі званьне Народнага паэта (1992). Сярод астатніх узнагарод ён можа ганарыцца Дзяржаўнай прэміяй Беларусі імя Янкі Купалы (1976) за зборнік вершаў «Рум» і пераклады з Гарсіі Лёркі, Ордэнам Знак Пашаны, латыскім Ордэнам Трох Зорак (1995) й мэдалём Францыска Скарыны. Барадулін ёсьць таксама Ганаровым доктарам БДУ й ганаровым грамадзянінам Ушацкага раёну.

У 2006 г. кандыдатура Барадуліна была сярод намінантаў на Нобэлеўскую прэмію ў галіне літаратуры (за зборнік вершаў «Ксты»).

Паэтычны цыкль Барадуліна "Шчымлівыя рамансы" паклаў на музыку Мікола Яцкоў.

 Паэтычная старонка Рыгора Барадуліна http://baradulin.ru/

Масленица

С 24 февраля по первое марта в Беларуси празднуют Масленицу, или Сырную седмицу, которая знаменует приход весны и начало Великого поста.

Масленичная неделя в этом году начинается 24 февраля и закончится 1 марта Прощенным воскресеньем. Это прекрасный повод собрать близких и угостить их разнообразными блинами.

Не все знают, но каждый день Масленичной недели имел свое отдельное название и назначение: к примеру, понедельник — Встреча, среда — Лакомка, четверг — Разгул. Также эта неделя делилась на узкую Масленицу (3 первых дня) и широкую (оставшиеся 4 дня). В первую половину можно было заниматься работами по хозяйству, а во вторую — исключительно праздновать.

Сегодня мы связываем празднование Масленицы только с приготовлением блинов в один из дней, а раньше вся неделя была пронизана традициями и символизмом. Например, в последний день Масленицы — Прощенное воскресенье — все просили прощения друг у друга и сами прощали всех обидчиков, а молодожены дарили подарки родителям.

Четверг — или Разгул — традиционно был днем катания на санях, шуточных боев, игр, а также колядования наряженных детей. Взрослые и дети веселились и развлекались, продолжая лакомиться блинами: их в этот день готовили по-быстрому, ведь долго стоять у плиты в этот день не годилось.

В пятницу блины традиционно должен был готовить зять, чтобы угостить тещу, в субботу блинами нужно было кормить золовку (сестру мужа), а в воскресенье — готовили что-то праздничное и необычное для всей семьи, например, блинный торт.

Во время Масленичной недели нельзя есть мясо и мясные продукты, а также употреблять алкоголь, ведь этот период предшествует Великому посту. В эти дни нельзя ссориться и злиться, также это идеальное время, чтобы «обновить» свою жизнь, избавившись от старых вещей.

В целом же Масленичная неделя — настоящее блинное пиршество с многообразием рецептов, начинок и форм. Это настоящий символ завершений холодной зимы, начала нового жизненного цикла и повод для большего сближения с родными, близкими и друзьями. Посвятите эти семь дней людям, которые вам дороги, встречайтесь с ними за дегустацией блинов, отправляйтесь гулять и шумно праздновать, ведь в эту неделю категорически нельзя грустить!